Michael Jordan - greatest basketball player - what if we CAN increase our VALUE

Michael Jordan was born in 1963, in the slums of Brooklyn, New York.

He had four  siblings and his father's earnings were not sufficient to provide for the whole family.

He grew up in a poor neighbourhood. Exposed to mindless violence and heavy discrimination in the slums, he saw for himself only a hopeless future.

His father saw in Michael, a lost soul and decided to do something.

He gave Michael, who was 13 years old, a piece of used clothing and asked: "What do you think the value of this outfit would be?"

Jordan replied,"Maybe one dollar."

His father asked, "Can you sell it for two dollars? If you can sell it, it would mean that you are a big help to your family."

Jordan nodded his head, "I'll try, but no guarantee that I'll be successful."

Jordan carefully washed the cloth clean. Because they didn't have an iron, to smoothen the cloth, he levelled it with a clothes brush on a flat board, then kept it in the sun to dry. The next day, he brought the clothes to a crowded underground station. After offering it for more than six hours. Jordan finally managed to sell it for $2. He took the two dollar bill and ran home.

After that, everyday he looked for used clothing, washed and ironed it, and sold it in the crowd.

More than ten days later, his father again gave him a piece of used clothing, "Can you think of a way you can sell this for 20 bucks?"

Aghast, Jordan said, "How is it possible? This outfit can only fetch two dollars at the most."

His father replied, "Why don't you try it first? There might be a way."

After breaking his head for a few hours, finally, Jordan got an idea.

He asked for cousin's helpto paint a picture of Donald Duck and Mickey Mouse on the garment. Then he tried to sell it in the school where the children of the rich study.

Soon a housekeeper, who was there to pick his master, bought that outfit for his master. The master was a little boy of only 10 years. He loved it so much and he gave a five dollar tip. 25 dollars was a huge amount for Jordan, the equivalent of a month's salary of his father.

When he got home, his father gave him yet another piece of used clothing, "Are you able to resell it at a price of 200 dollars?" Jordan's eyes lit up.

This time, Jordan accepted the clothes without the slightest doubt. Two months later a popular movie actress from the movie "Charlie's Angels", Farah Fawcett came to New York for her Movie promos. After the press conference, Jordan made his way through the security forces to reach the side of Farah Fawcett and requested her autograph on the piece of clothing. When Fawcett saw this innocent child asking for her autograph, she gladly signed it.

Jordan was shouting very excitedly, "This is a jersey signed by Miss Farah Fawcett, the selling price is 200 dollars!" He auctioned off the clothes, to a businessman for a price of 1,200 dollars!

Upon returning home, his father broke into TEARS and said, "I am amazed that you did it My child! You're really great! "

That night, Jordan slept alongside his father. His father said, "Son, in your experience selling these three pieces of clothing, what did you learn about success?"

Jordan replied, "Where there's a will, there's a way."

His father nodded his head, then shook his head, "What you say is not entirely wrong! But that was not my intention. I just wanted to show you that a piece of used clothing which is worth only a dollar can also be increased in value, Then how about us - living & thinking humans? We may be darker and poorer, but what if we CAN increase our VALUE."

This thought enlightened young Jordan. Even a piece of used clothing could be made dignified, then why not me? There is absolutely no reason to underestimate myself.

From then on, Michael Jordan felt that his future would be beautiful and full of hope.

He went on to become the greatest basketball player of all times.⁠⁠⁠⁠

మానవత్వం చచ్చిపోలేదు

ఇంకా చావని మానవత్వం.!
.
ఇంటికి వెడుతున్నా నడుచుకుంటూ
.
దారిలో ఒక కరంటు స్థంభానికి ఒక కాగితం కట్టి ఉంది .
.
"దయచేసి చదవండి " అని రాసి ఉంది . ఖాళీ గానే ఉన్నాను కదా అని దగ్గరకు వెళ్లి చూశాను .
.
.
" ఈ రోడ్డులో నేను నిన్న ఒక 50 రూపాయల నోటు పారేసుకున్నాను . నాకు కళ్ళు సరిగా కనబడవు . మీకు దొరికితే దయచేసి ఈ ఎడ్రెస్ దగ్గరకు తెఛ్చి ఇవ్వగలరు, దయచేసి ఈ సహాయం చెయ్యండి " అని రాసి ఉంది .
.
.
నాకు ఎందుకో ఆ ఎడ్రెస్ ఉన్న చోటుకు వెళ్ళాలి అనిపించింది
.
అడ్రెస్ గుర్తుపెట్టుకున్నాను .
.
అది ఆ వీధి చివరన ఉన్న ఒక పూరి పాక . దగ్గరకు వెళ్లి పిలిస్తే పాక లో నుండి ఒక వృధ్ధురాలు వచ్చింది . ఆమె కు కళ్ళు సరిగా కనబడటం లేదు .ఆ పాకలో ఆమె ఒక్కర్తే ఉంటోంది అని అర్ధం అయ్యింది . చేతి కర్ర సహాయం తో తడుము కుంటూ బయటకు వచ్చింది
.
.
"ఏమీ లేదమ్మా ! నువ్వు పోగొట్టుకున్న 50 రూపాయల నోటు నాకు కనబడింది . అది ఇఛ్చి పోదామని వచ్చాను " అన్నాను
.
.
.
ఆమె ఏడుస్తోంది .
.
"బాబూ ! ఇప్పటికి ఇలా దాదాపు 50-60 మంది వఛ్చి ఒక్కొక్కరూ ఒక 50 రూపాయలు ఇస్తున్నారు . నాకు కళ్ళు కనబడవు . నాకు చదవడం రాయడం రాదు .నేను అది రాయలేదు బాబూ ! ఎవరో నాకు సహాయం చెయ్యాలి అనిపించి అలా రాశారేమో !"
.
.
" పోన్లే అమ్మా ఇదిగో ఈ యాభై నోటు తీసుకో ! "
.
.
బాబూ ! అది నేను రాయలేదు . నా ఇబ్బంది చూసి ఎవరో మహానుభావుడు ఇలా రాసిపెట్టి ఉంటాడు . వెళ్ళేటపుడు అది కాస్త చించెయ్యి బాబూ ! అంది
.
.
ఆమె ఇలాగే అందరికీ చెప్పి ఉంటుంది . ఒక్కరూ చించెయ్యలేదు . ఆమె రాయలేదు . ఎవరో ఆమెకు సహాయపడటం కోసం ఇలా రాశారు .
.
.
ఆ రోడ్డున వెడుతున్న ఎందరిలోనో కొందరు అది చూస్తారు . అలా చూసిన ఎందరిలోనో కొందరు ఆమెకు సహాయ పడాలని అనుకుంటారు . అలా అనుకున్న ఎందరిలోనో కొందరు ఆమె ఇంటికి వఛ్చి ఆమెకు సహాయ పడతారు . నేను అది చించేస్తే ఆమెకు అలాంటి సహాయం దూరం చేసిన వాడిని అవుతాను ............ ఇలా సాగుతున్నాయి నా ఆలోచనలు ..... అది చింపెయ్యనా ? ఉంచెయ్యనా ? నాకు చెప్పినట్టే ఇంతకు ముందు వాళ్లకు కూడా చెప్పి ఉంటుంది కదా ! వాళ్ళెవరూ చింపెయ్యలేదు . అంటే అందరూ ఆమెకు ఈ రకంగా సహాయం అందాలి అని కోరుకుంటున్నారు ........ మరి నేను ఎందుకు అది చింపెయ్యడం ....... ఇలా అనుకుంటూ వస్తున్నాను .
.
.
ఒకాయన చేతిలో చిన్న కాగితం పట్టుకుని ఎదురుపడ్డాడు
.
.
.
సర్ ! ఈ ఎడ్రెస్ చెప్పగలరా ? నాకు ఒక 50 నోటు దొరికింది . వాళ్లకి ఇచ్ఛేద్దామని ఎడ్రెస్ అడుగుతున్నాను .
.
.
.
ఆమె ఎడ్రెస్
.
.
.
నాకు అనిపించింది "మానవత్వం చచ్చిపోలేదు" .
.
అది రాసిన వారికి మనసులోనే కృతజ్ఞతలు చెప్పుకున్నాను . ఎవరికయినా సహాయం చెయ్యాలి అంటే ఎన్నో మార్గాలు . ఈ మార్గం ఎంచుకున్న వ్యక్తిని మనసులోనే అభినందించాను . . ఒంటరిగా నివసిస్తున్న ఆమెకు ఇది ఒక ఊరట కలిగిస్తుంది అనడం లో నాకు సందేహం లేదు .
.
.
అది చింపడం భావ్యం కాదు .అనిపించింది .

ఎదుటి వాడిని విమర్శించడం చాలా తేలిక . సరి చెయ్యడం చాలా కష్టం.

ఆర్య పెయింటింగ్ కోర్సు పూర్తి చేశాడు ..
3 రోజులు కష్టపడి ఒక అద్భుతమైన పెయింటింగ్ గీశాడు . దాని మీద ప్రజల అభిప్రాయం తెలుసుకోవాలి అనుకున్నాడు .
.
నాలుగు రోడ్లు కల్సే చోట దానిని ప్రదర్శించాడు . దాని కింద ఇలా ఒక నోటీసు పెట్టాడు
.
" నేను గీసిన మొదటి పెయింటింగ్ ఇది . ఇందులో మీకు లోపాలు కనిపించవచ్చు . ఎక్కడ లోపం ఉందొ అక్కడ ఒక " ఇంటూ " మార్కు పెట్టండి అని అందులో ఉంది .
.
.
దానిని అక్కడ ఉంచి తిరిగి సాయంత్రం వచ్చి చూశాడు . అతడికి ఏడుపు వచ్చింది . దాని నిండా
" ఇంటూలే ". ఖాళీ లేదు .
.
ఏడుస్తూ తనకు నేర్పిన మాస్టారు దగ్గరకి పట్టుకు వెళ్ళాడు . " నేను పెయింటింగ్ వెయ్యడానికి పనికి రాను అని నాకు తెలిసి పోయింది " అంటూ విచారించాడు .
.
మాస్టారు అతడిని ఓదార్చారు . అదే పెయింటింగ్ మళ్ళీ వెయ్యమన్నారు . మళ్ళీ అదే పెయింటింగ్ అలాగే వేసుకుని వచ్చాడు . ఈసారి కూడా అక్కడే పెట్ట మన్నారు గురువుగారు . దానికింద ఈ సారి నోటీసు ఇలా రాయించారు గురువుగారు .
.
" నేను గీసిన మొదటి పెయింటింగ్ ఇది . ఇందులో మీకు లోపాలు కనిపించవచ్చు . ఎక్కడ లోపం ఉందొ అక్కడ క్రింద నేను పెట్టిన రంగులతో , బ్రష్ లతో దానిని సరి చెయ్యండి " అని ఆ నోటీసు లో ఉంది .
.
.
వారం రోజులు అయినా ఒక్కరూ దానిలో లోపాలను సరి చెయ్యలేదు .
.
.
.
.
..
.
.
ఎందుకలా జరిగింది ?
.
.
.
ఎదుటి వాడిని విమర్శించడం చాలా తేలిక . సరి చెయ్యడం చాలా కష్టం.

carry the tomatoes with them everywhere

Tomatoes !!!🍅A teacher asked her students to bring some tomatoes in a plastic bag to school. 🍅Each tomato was to be given the name of a person whom that child hates. 🍅So, the number of tomatoes would be equal to the number of persons they hate. 🍅On a pre-determined day, All the children brought their tomatoes well addressed. 🍅Some had two, some had three and some had five, some even had 20 tomatoes in accordance with the number of people they hated. 🍅The teacher then told them they had to carry the tomatoes with them everywhere they go for two weeks. 🍅As the days passed the children started to complain about the decay and smell of the tomatoes. 🍅The students who had many tomatoes complained it was very heavy to carry and the smell was too much.🍅After a week, the teacher asked the students “How did you feel this week?” 🍅The children complained of the awful smell and heavy weight of the tomatoes, especially those who carried several tomatoes. 🍅The teacher said, “This is very similar to what you carry in your heart when you don’t like some people. 🍅Hatred makes the heart unhealthy and you carry that hatred everywhere. 🍅If you can’t bear the smell of spoilt tomatoes for a week, imagine the impact of bitterness on your heart as you carry it daily.” 🍅The heart is a beautiful garden that needs regular cleaning of unwanted weeds. 🍅 Forgive those who have angered you. 🍅This makes room for storing good things.🍅Get Better, Not Bitter!!!

This is called "Self-Appraisal”

A Little boy went to a telephone booth which   was at the cash counter of a store and dialed a number. The store-owner observed and listened to the conversation:

Boy: “Madam, can you give me the job of cutting your lawn?”

Woman: (at the other end of the phone line)  “I already have someone to cut my lawn.”

Boy: “Madam, I will cut your lawn for half the price than the person who cuts your lawn now.”

Woman: “I’m very satisfied with the person who is presently cutting the lawn.”

Boy: (with more perseverance) “Madam, I’ll even sweep the floor and the stairs of your house for free.”

Woman: “No, thank you.”

With a smile on his face, the little boy put the receiver down. The store-owner, who was listening to all this, walked over to the boy.

Store-owner: “Son….I like your attitude; I like that positive spirit and would like to offer you a job.”

Boy: “No thanks.”

Store-owner: “But you were really pleading for one.”

Boy: “No Sir, I was just checking my performance at the job I already have. I am the one who is working for that lady I was talking
 to!”

This is called  "Self-Appraisal”

Give your best and the world comes to you!
Don't relax or show lazyness.. Whole world is watching you!!

A famous quote said by Lord Krishna in Bhagvat Gita :

"If u don't fight for what u want,
don't cry for what u lost..." 

"Nothing depends on luck, everything depends on work because, 
even luck has to work..."

కృషి చెయ్యకుండా ఫలితం ఆశించకూడదు . . నువ్వు ఇవ్వకుండా దేనినీ పొందలేవు .

అతడు  ఎడారిలో  దారి  తప్పిపోయాడు  .  కూడా  తెచ్చుకున్న  నీళ్ళు   రెండు  రోజులపాటు  కాపాడాయి  .  నడుస్తున్నాడు
.
.
 నీరు   ఎక్కడా   కనబడటం  లేదు  .   ఎండమావులు  తప్ప  ఎక్కడా  నీటి  జాడ  కనబడటం  లేదు  .  తన  జీవితపు  ఆఖరు  దశకు  చేరాను  అని   అతడికి  తెలిసిపోతోంది  . ఈ   రాత్రి  గడవదు   . రేపు  ఉదయం  చూడను   అని  అనుకుంటున్న  దశలో   ప్రయత్నం  చెయ్యడమా  ?  అలాగే  నిరాశతో  కూలబడి పోవడమా   ఎటూనిశ్చయించుకోలేకపోతున్నాడు .
.
దూరంగా   ఒక  గుడిసె   లాంటిది   కనబడింది  .  అది   నిజమా  ?  తన  భ్రమా   ?  
.

ఏమో  !  నిజమేమో  !  అక్కడ  తనకు   నీరు  దొరకవచ్చేమో  ! చనిపోయేముందు   ఆఖరు  ప్రయత్నం చెయ్యాలి  అని  అనుకున్నాడు
శక్తిని  కూడదీసుకున్నాడు .  తడబదిపోతున్న  అడుగులతో   ముందుకు  నడుస్తున్నాడు  .

 ఎదురుగ అతడు  అనుకున్నట్టుగానే  ఒక  గుడిసె   కనబడుతోంది  .   దానిని  సమీపించాడు    .  అక్కడ  ఎవరూ  లేరు  .  బహుశా  దానిని  వదిలిపెట్టి  ఉంటారు  .   లోపలికి  వెళ్ళాడు
.
.
.  అక్కడ  ఒక   నీటి  పంపు(బోరింగ్)  కనబడింది   .  దానిని  చూడగానే   ప్రాణం  లేచి వచ్చినట్టు  అయ్యింది  .   దాని  దగ్గరకి  వెళ్లి  దానిని   కొట్టాడు   .

నీరు   రావడం  లేదు   .  శక్తి  అంతా  ఉపయోగించి   దానిని   కొట్టాడు    .  ప్రయోజనం  లేదు   .  నిరాశ నిస్పృహ  ఆవరించాయి   .

ఒంట్లో    ఉన్న  కొద్ది  నీరూ   అయిపొయింది  .  కళ్ళు  మూసుకుపోతున్నాయి
.
.
 .  ఒక  మూలగా  ఒక  సీసా  కనబడింది  .  దానిలో  నీరు   ఉంది  . మూత  గట్టిగా  బిగించి  ఉంది .  మూత  విప్పి   దాన్ని  ఎత్తిపెట్టి  తాగుదామని  పైకి  ఎత్తాడు  .

దానికి  ఒక  కాగితం  కట్టబడి  ఉంది   .  దానిమీద  ఇలా  రాసి  ఉంది  .
.
.
.
“ ఈ   బోటిల్   లో  నీరు  బోరింగ్ పంపులో పొయ్యండి   .  పంపు  కొట్టండి  నీరు  వస్తుంది  .  మీరు   మళ్ళీ   ఈ  బాటిల్  నింపి  పెట్టండి  “
.
.

.
అతడికి  సందేహం  కలిగింది  .

ఈ   నీరు  తాగెయ్యడమా  ?
బోరింగ్ పంపులో  పోయ్యడమా   ?
 ఎంత కొట్టినా  రాని  నీరు  ఈ   బాటిల్  లో   నీరు   పోస్తే   వస్తుందా  ?
ఉన్న  ఈ   నీరు  కాస్తా  పోసేస్తే  తర్వాత   రాకపోతే  తన  గతి  ఏమి  కాను  ?
 చేతిలో  ఉన్న  నీరు   తాగితే   కనీసం  ఇంకో రెండు  రోజులు  బ్రతక  వచ్చు  .
 అందులో  పోసేస్తే  తన  మరణం ఖాయం  .
ఏమి  చెయ్యాలి   ?
ఎంతకూ  ఆలోచనలు  తెగడం  లేదు  .
.

.
ఒక  నిశ్చయానికి   వచ్చాడు   .
 నీళ్ళను   పంపులో  పోశాడు  .
బోరింగ్ పంపు  కొట్టడం  మొదలు  పెట్టాడు  .  

ఆశ్చర్యం  .  

పాతాళ  గంగ  పైకి   తన్నుకు   వచ్చింది   .

 భగవంతుడికి  కృతజ్ఞతలు  చెప్పుకున్నాడు . నీళ్ళు తాగి మళ్ళీ  బోటిల్  నింపాడు   .
మూలన   పెట్టాడు  .
తన  కూడా  తెచ్చుకున్న   నీటి  బాటిల్   నింపుకున్నాడు  .
ఆ  గుడిసె  లో  ఎడారి   మేప్   కనబడింది  .
తను  ఎటు  వెళ్ళాలో   చూసుకున్నాడు   .   బయలుదేరాడు  .
.
.
.
.

మిత్రులారా  !
.
ఈ  కద    మన  జీవితాలను  ప్రతిబింబిస్తోంది  కదూ  !
.
.
ఏదైనా   పొందాలి  అంటే   ఇవ్వడం  నేర్చుకోవాలి  .
.
ఇవ్వడం  వలన   మనం   పొందగలం  అనే  నమ్మకాన్ని కలిగి  ఉండాలి
.
ఫలితం మీద   ఆశ  పెట్టుకోకుండా   ప్రయత్నించాలి

.
.
కృషి  చెయ్యకుండా   ఫలితం  ఆశించకూడదు  .
.
 
నువ్వు  ఇవ్వకుండా  దేనినీ   పొందలేవు .

తెలివైన ఆవు

అనగనగా ఒక ఊరు,
 ఆ ఊరిలో ఒక వ్యక్తి ఉండేవాడు.
అతని దగ్గర ఒక ఆవు ఉండేది.
అది ఒక రోజు ప్రమాదవశాత్తు కాలుజారి బావిలో పడిపోయింది.
 అది సహాయం కోసం ఎన్నో గంటలు అరిచి గీపెట్టింది.
చాలా సేపటి తర్వాత గాని ఆవు బావిలో పడిందని తెలుసుకోలేకపోయాడు ఆ యజమాని,
ఇన్నాళ్లుగా తనకి ఎంతో సేవ చేసిన ఆవును కాపాడాలని అనుకోలేదు అతను.
ఎందుకంటే ఆ ఆవును పైకి తీయడం అనవసరం ముసలిది అయినది అనుకున్నాడు.

అంతేకాక ఆ బావిని కూడా మూసేయాలని ఎప్పటి నుంచో అనుకుంటున్నారు.
 అందుకని దానిమీద మట్టి వేసి బావి నింపటం మంచిదని భావించాడు ఆ వ్యక్తి.

ఆ పనిచేయడానికి తనకు సహాయం చేయమని పక్కింటి వారిని కూడా పిలిచాడు.
ఆతను పారతో బావిలోని ఆవుపై మట్టి వేయడం ప్రారంభించాడు.
 పక్కింటివారు కూడా పారలతో మట్టి వేస్తూ ఆయనకు సహాయం చేయసాగారు.
ఏం జరుగుతోందో అర్ధం కాని ఆవు మొదట అంబా అరిచింది,
తరువాత అరవకుండా ఉండిపోయింది.
 అమ్మయ్య ఆనుకున్నాడు.

కొద్దిసేపు పారతో మట్టి వేసిన తరువాత బావిలోకి చూసిన ఆయన ఆశ్చర్యపోయాడు.
 తనపైన మట్టిపడుతున్న ప్రతిసారి ఆవు మట్టిని విదుల్చుకుంటూ ఆ మట్టిమీదే నిలబడి పైకి రాసాగింది.
అతనికి,ఆతని పక్కింటి వారికి ఆశ్చర్యం కలిగింది.
 బావిలో నిండిన మట్టి మీదుగా ఎక్కి ఆవు పైకి వచ్చేసింది.
ఆవు తెలివికి మెచ్చిన అతను, తన తప్పు తెలసుకొని, అప్పటి నుంచి ప్రేమగా చూడసాగాడు.

నీతి :
ఈ ఆవులాగే మనమీద కుడా ఎంతో మంది దుమ్ము, మట్టి వేస్తుంటారు.
కాని ఆ దుమ్మును, మట్టిని దులుపుకొని జీవితంలో పైకి వచ్చేవారే తెలివైనవారు.
👏🏾👏🏾

నేర్చుకోవడం............

సోక్రటీసుకు మరణశిక్ష విధించారు. తన ఉపన్యాసాలతో యువకుల్ని నాశనం చేస్తున్నాడని అభియోగం. ఆయన్ని జైల్లో పెట్టారు. ఆ వివేకవంతుడంటే అందరికీ గౌరవం. పేరుకు జైల్లో పెట్టారు కానీ అందరూ వచ్చి ఆయన్ని చూసి వెళుతున్నారు. శిష్య బృందమయితే అక్కడే ఉండి కన్నీరు మున్నీరుగా విలపిస్తున్నారు. కానీ ఆ తాత్వికుడు ఇదేమీ పట్టనట్లు నవ్వుతూ అందర్నీ పలకరిస్తూ కబుర్లూ చెబుతూ ఉన్నాడు. అందరూ ఆయన్ని చూసి ఆశ్చర్యపోతున్నారు. మరణమంటే లక్ష్యపెట్టని ఆ మహానుభావుణ్ణి చూసి విస్తుపోతున్నారు. మరణ శిక్ష అమలు కావడానికి రెండు గంటల సమయముంది. ఆ శిక్ష విషం తాగి మరణించడం. సమయం సమీపించే కొద్దీ అభిమానుల గుండెలు కొట్టుకుంటున్నాయి. సోక్రటీస్‌ ఆ సంగతే పట్టనట్లు అది తనకు సంబంధించిన విషయమే కానట్లు ఉన్నాడు. అందరి ముఖాల్లో ఆందోళన దిగులు, ఆయన ముఖంలో ఆనందం వెలుగు. ఆయన కిటికీలోంచి బయటికి చూస్తూ కూర్చున్నాడు. బయట ఒక చెట్టు కింద బిచ్చగాడు కూచుని లైర్‌ వాద్యం వాయిస్తున్నాడు. ఆ తీగల్ని మీటుతూ పాడుతున్న పాట సోక్రటీస్‌ మనసుని తాకింది. పరవశంగా కళ్ళు మూసుకున్నాడు. చల్లటి గాలి ఆ పాటను మోసుకొచ్చి పరిమళంలా సోక్రటిస్‌ హృదయాన్ని తాకింది. ఎప్పుడూ ఆనందంగా ఉండే అతను మరింత ఆనందపడ్డాడు.

సోక్రటీస్‌ మెల్లగా కళ్ళు తెరచి జైలర్‌ని పిలిచాడు. జైలర్‌ ఎంతో గౌరవభావంతో దగ్గరికి వచ్చి ఏమికావాలన్నాడు. సోక్రటీస్‌ కిటికీలోంచి చూపించి ”మీకు అభ్యంతరం లేకుంటే ఆ బిచ్చగాణ్ణి తీసుకొస్తారా?” అని అడిగాడు. జైలర్‌ ”అయ్యో!దాందేముంది?” అని వెళ్ళి ఆ బిచ్చగాణ్ణి తీసుకొచ్చాడు. సోక్రటీస్‌ ఆ బిచ్చగాణ్ణి తనకాపాట నేర్పమన్నాడు. అతని దగ్గర నుంచి లైర్‌ వాద్యం తీసుకున్నాడు. ఆ బిచ్చగాడు పాటపాడాడు. సోక్రటీస్‌ ఆ పాట పాడుతూ లైర్‌ వాద్యం వాయించాడు. ఇట్లా అరగంట సాధన తరువాత బిచ్చగాడి సాయం లేకుండానే ఆ పాట పాడాడు. సోక్రటీస్‌ కృతజ్ఞతలు చెప్పి బిచ్చగాణ్ణి పంపేశాడు. ఆయన శిష్యులు, జైలర్‌ ఆశ్చర్యపోయారు. మరణశిక్షకు ఇంకా గంట మాత్రమే ఉంది కానీ సోక్రటీస్‌ ప్రవర్తన వాళ్లకు వింతగా అనిపించింది. శిష్యులు ”గురువుగారూ! ఇక గంటలో విషపాత్ర మీ చేతికి వస్తుంది. అది తాగి మీరు ఈ లోకాన్ని వదిలిపెట్టి వెళ్ళబోతున్నారు. కానీ ఇప్పుడు మీరు లైర్‌ వాద్యంమీద ప్రాక్టీసు చేసి పాట నేర్చుకున్నారు? ఏమిటిది?” అని కన్నీళ్ళ పర్యంతమయ్యారు. సోక్రటీస్‌ నవ్వి ”జీవితమంటే నేర్చుకోవడం, మరణం గురించి ఆలోచించడం కాదు. నేను నువ్వు ఇక్కడున్న అందరం ఎప్పుడో ఒకప్పుడు చనిపోతాం. కానీ జీవించినన్నినాళ్ళు ప్రతిక్షణం విలువైందే. ఎప్పటికప్పుడు తెలియంది తెలుసుకోవడంలోనే ఆనందముంది. గంటక్రితం నాకా పాట తెలీదు. ఇప్పుడు నేర్చుకున్నాను. ఇంకా నాజీవితంలో గంట సమయముంది. అంటే ఇప్పటికీ నేర్చుకోవడానికి నాకు అవకాశముంది” అన్నాడు. శిష్యుల నోట్లో మాట రాలేదు.

చాణుక్యుడు తక్షశిల విశ్వవిద్యాలయంలో చెప్పిన అద్భుతమైన నీతి కధ.

ఒక అడవి లో ఒక లేడి భారంగా అడుగులు వేస్తూ వెడుతోంది . అది నిండు గర్భిణి....దానికి అప్పుడే నొప్పులు వస్తున్నాయి .అది అనుకూలమైన ప్రదేశం కోసం వెతుకుతోంది .ఒక దట్టమైన గడ్డి భూమి కనబడింది . దానికి అటుపక్క నది ప్రవహిస్తోంది . అదే అనుకూలమైన ప్రదేశం అనుకుంది . నొప్పులు మొదలయ్యాయి . నిట్టూర్పులు విడుస్తూ అటూ ఇటూ తిరుగుతోంది.....అప్పుడే దట్టమైన మబ్బులు కమ్మాయి . ఉరుములు , పిడుగులు . పిడుగు పడి కొద్ది దూరం లోనే గడ్డి అంటుకుంది. దూరంగా తన ఉనికిని గమనించి కుడి వైపు నుండి ఒక సింహం వస్తోంది . ఎడమవైపు నుండి ఒక వేటగాడు బాణం సరి చూసుకుంటున్నాడు. ఇంకో వైపు నది వెళ్ళనివ్వదు ...!
భగవాన్ ! ఆ లేడి ఇప్పుడు ఏమి చెయ్యాలి ?.
ఏమి జరగబోతోంది ?
లేడి బిడ్డకు జన్మ ఇస్తుందా ? బిడ్డ బతుకుతుందా?
సింహం లేడిని తినేస్తుందా ?
😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇
వేటగాడు లేడిని చంపెస్తాడా ?
నిప్పు లేడి వరకూ వచ్చి లేడి కూనను చంపేస్తుందా?
ఒక వైపు నిప్పు ,
రెండో వైపు నది , మిగిలిన రెండు వైపులా మృత్యువు రూపం లో వేటగాడు, సింహం. కానీ లేడి మాత్రం ఇవేవీ పట్టించుకోలేదు.
అది తన బిడ్డను కనడం మీదే దృష్టి పెట్టింది..... అప్పుడు పరిణామాలు ఇలా జరిగాయి.......పిడుగు కాంతికి వేటగాడి కళ్ళు చెదిరాయి. గురి తప్పి బాణం సింహానికి తగిలింది. వర్షం పడి సమీపిస్తున్న మంటలు ఆరిపోయాయి. లేడి పిల్ల తల్లి గర్భం లో నుండిబయటకు వచ్చింది. అది ఆరోగ్యం గా ఉంది.......ఏదైతే జరగనీ , నేను బిడ్డకు జన్మనివ్వడం మీదనే దృష్టి పెడతాను అని అదిఅనుకోకుండా ప్రాణం గురించి ఆలోచించి తప్పటడుగు వేసి ఉండి వుంటే ..... ఏమి జరిగేది????....మన జీవితాలలో కూడా అన్ని వైపులా సమస్యలు చుట్టూ ముడుతూనే ఉంటాయి . నెగటివ్ ఆలోచనలతో సతమవుతూనే ఉంటాము . మన తక్షణ కర్తవ్యాన్ని విస్మరిస్తాము .భగవంతుడిపై భారం వేసి మన పని మనం చెయ్యడమే మనం చెయ్యవలసినది.

“Why We Shout In Anger” ~ A short story on Relationships

A Hindu saint who was visiting river Ganges to take bath found a group of family members on the banks, shouting in anger at each other. He turned to his disciples smiled ‘n asked. ‘Why do people shout in anger shout at each other?’

Disciples thought for a while, one of them said, ‘Because we lose our calm, we shout.’ ‘But, why should you shout when the other person is just next to you? You can as well tell him what you have to say in a soft manner.’ asked the saint.

Disciples gave some other answers but none satisfied the other disciples.

Finally the saint explained, . ‘When two people are angry at each other, their hearts distance a lot. To cover that distance they must shout to be able to hear each other.

The angrier they are, the stronger they will have to shout to hear each other to cover that great distance.

What happens when two people fall in love? They don’t shout at each other but talk softly, Because their hearts are very close. The distance between them is either nonexistent or very small…’ The saint continued, ‘When they love each other even more, what happens? They do not speak, only whisper ‘n they get even closer to each other in their love.

Finally they even need not whisper, they only look at each other ‘n that’s all. That is how close two people are when they love each other.’

He looked at his disciples ‘n said. ‘So when you argue do not let your hearts get distant, Do not say words that distance each other more, Or else there will come a day when the distance is so great that you will not find the path to return.’

God Loves me

                                           

A man just got married and was returning home with his wife. They were crossing a lake in a boat, when suddenly a great storm arose. The man was a warrior, but the woman became very much afraid because it seemed almost hopeless:

The boat was small and the storm was really huge, and any moment they were going to be drowned. But the man sat silently, calm and quiet, as if nothing was happening.

The woman was trembling and she said, “Are you not afraid ?”. This may be our last moment of life! It doesn’t seem that we will be able to reach the other shore. Only some miracle can save us; otherwise death is certain. Are you not afraid? Are you mad or something? Are you a stone or something?

The man laughed and took the sword out of its sheath. The woman was even more puzzled: What he was doing? Then he brought the naked sword close to the woman’s neck, so close that just a small gap was there, it was almost touching her neck.

He said,” Are you afraid ?”

She started to laugh and said,” Why should I be afraid ?,If the sword is in your hands, why I should be afraid? I know you love me.

” He put the sword back and said, This is my answer”. I know God Loves me, and the storm is in His hands SO WHATSOEVER IS GOING TO HAPPEN IS GOING TO BE GOOD. If we survive, good; if we don’t survive, good ,because everything is in His hands and He cannot do anything wrong.

Moral: Develop Trust. This is the trust which one needs to imbibe. and which is capable of transforming your whole life. Any less won’t do!

Paid in full with one glass of milk.

One day, a poor boy who was selling goods from door to door to pay his way through school, found he had only one thin dime left, and he was hungry.
He decided he would ask for a meal at the next house. However, he lost his nerve when a lovely young woman opened the door. Instead of a meal he asked for a drink of water.
She thought he looked hungry so brought him a large glass of milk He drankit slowly, and then asked, “How much do I owe you?” “You don’t owe me anything,” she replied “Mother has taught us never to accept payment for a kindness.”
He said… “Then I thank you from my heart.”
As Howard Kelly left that house, he not only felt; stronger physically, but his faith in God and man was strong also. He had been ready to give up and quit.
Years later that young woman became critically ill. The local doctors were baffled.They finally sent her to the big city, where they called in specialists to study her rare disease. Dr. Howard Kelly was called in for the consultation.
When he heard the name of the town she came from, a strange light filled his eyes. Immediately he rose and went down the hall of the hospital to her room. Dressed in his doctor’s gown he went in to see her.
He recognized her at once. He went back to the consultation room determined to do his best to save her life. From that day he gave special attention to the case.
After a long struggle, the battle was won. Dr. Kelly requested the business office to pass the final bill to him for approval.
He looked at it, then wrote something on the edge and the bill was sent to her room.She feared to open it,for she was sure it would take the rest of her life to pay for it all. Finally, she looked, and something caught herattention on the side as she read these words…… ” 
Paid in full with one glass of milk.” (Signed) Dr. Howard Kelly.
Tears of joy flooded her eyes as her happy heart prayed: “Thank You, GOD, that Your love has spread abroad through human hearts and hands.”

“It is the supreme art of the teacher to awaken joy in creative expression and knowledge.” – Albert Einstein

~The Cookie Thief~ An Inspirational Story

A woman was waiting at an airport one night, with several long hours before her flight. She hunted for a book in the airport shops, bought a bag of cookies and found a place to drop.

.

She was engrossed in her book but happened to see, that the man sitting beside her, as bold as could be. . .grabbed a cookie or two from the bag in between, which she tried to ignore to avoid a scene. So she munched the cookies and watched the clock, as the gutsy cookie thief diminished her stock.

.

She was getting more irritated as the minutes ticked by, thinking, “If I wasn’t so nice, I would blacken his eye.” With each cookie she took, he took one too, when only one was left, she wondered what he would do.

.

With a smile on his face, and a nervous laugh, he took the last cookie and broke it in half. He offered her half, as he ate the other, she snatched it from him and thought… oooh, brother. This guy has some nerve and he’s also rude, why he didn’t even show any gratitude!

.

She had never known when she had been so galled, and sighed with relief when her flight was called. She gathered her belongings and headed to the gate, refusing to look back at the thieving ingrate. She boarded the plane, and sank in her seat, then she sought her book, which was almost complete.

.

As she reached in her baggage, she gasped with surprise, there was her bag of cookies, in front of her eyes. If mine are here, she moaned in despair, the others were his, and he tried to share.

.

Too late to apologize, she realized with grief, that she was the rude one, the ingrate, the thief.

.

MORAL

Those who jump before looking end up on head first in the shallow end. When you jump to conclusions you often skip over the truth & sometimes it is too late to make amends…….

PUT THE GLASS DOWN TODAY!

Read this small story; Hope that makes a BIG change in YOU

.
The Professor began his class by holding up a glass with some water in it. He held it up for all to see & asked the students “How much do you think this glass weighs?”

.

’50gms!’….. ’100gms!’ …..’125 gms’ …the students answered.

.

“I really don’t know unless I weigh it,” said the professor, “but, my question is:

What would happen if I held it up like this for a few minutes?”…. .
‘Nothing’ …..the students said.

.
‘Ok what would happen if I held it up like this for an hour?’ the professor asked.
‘Your arm would begin to ache’ said one of the student

.
“You’re right, now what would happen if I held it for a day?”
“Your arm could go numb; you might have severe muscle stress & paralysis & have to go to hospital for sure!”
….. Ventured another student & all the students laughed
.
“Very good.
But during all this, did the weight of the glass change?” Asked the professor.
‘No’…. Was the answer.
“Then what caused the arm ache & the muscle stress?”
.
The students were puzzled.
“What should I do now to come out of pain?” asked professor again.
“Put the glass down!” said one of the students
.
“Exactly!” said the professor.
Life’s problems are something like this.
.
Hold it for a few minutes in your head & they seem OK.
Think of them for a long time & they begin to ache.
.
Hold it even longer & they begin to paralyze you. You will not be able to do anything.
.
It’s important to think of the challenges or problems in your life, But EVEN MORE IMPORTANT is to ‘PUT THEM DOWN’ at the end of every day before you go to sleep…

.
That way, you are not stressed, you wake up every day fresh &strong & can handle any issue, any challenge that comes your way!

.

Moral

So, when you start your day today, Remember friend to ‘PUT THE GLASS DOWN TODAY! ‘

The Cockroach Theory for Self-development Response Vs Reaction

I read this beautiful speech by Sundar Pichai who is a senior executive at Google and thought of sharing with you the same.
At a restaurant, a cockroach suddenly flew from somewhere and sat on a lady. She started screaming out of fear. With a panic stricken face and trembling voice, she started jumping, with both her hands desperately trying to get rid of the cockroach.
Her reaction was contagious, as everyone in her group also got panicky.
The lady finally managed to push the cockroach away but …it landed on another lady in the group.
Now, it was the turn of the other lady in the group to continue the drama.
The waiter rushed forward to their rescue.
In the relay of throwing, the cockroach next fell upon the waiter.
The waiter stood firm, composed himself and observed the behavior of the cockroach on his shirt.
When he was confident enough, he grabbed it with his fingers and threw it out of the restaurant.
Sipping my coffee and watching the amusement, the antenna of my mind picked up a few thoughts and started wondering, was the cockroach responsible for their histrionic behavior?
If so, then why was the waiter not disturbed?
He handled it near to perfection, without any chaos.
It is not the cockroach, but the inability of the ladies to handle the disturbance caused by the cockroach that disturbed the ladies.
I realized that, it is not the shouting of my father or my boss or my wife that disturbs me, but it’s my inability to handle the disturbances caused by their shouting that disturbs me.
It’s not the traffic jams on the road that disturbs me, but my inability to handle the disturbance caused by the traffic jam that disturbs me.
More than the problem, it’s my reaction to the problem that creates chaos in my life.
Lessons learnt from the story:

I understood, I should not react in life.
I should always respond. The women reacted, whereas the waiter responded.
Reactions are always instinctive whereas responses are always well thought of, just and right to save a situation from going out of hands, to avoid cracks in relationship, to avoid taking decisions in anger, anxiety, stress or hurry.

A Frog decided to Reach Top of the Tree.

My Wife Does Not Work !

Conversation between a Husband (H) and a Psychologist (P):

P : What do you do for a living Mr. Bandy?
H : I work as an Accountant in a Bank.

P : Your Wife ?
H : She doesn’t work. She’s a Housewife only.
P : Who makes breakfast for your family in the morning?
H : My Wife, because she doesn’t work.
P : At what time does your wife wake up for making breakfast?
H : She wakes up at around 5 am because she cleans the house first before making breakfast.
P : How do your kids go to school?
H : My wife takes them to school, because she doesn’t work.
P : After taking your kids to school, what does she do?
H : She goes to the market, then goes back home for cooking and laundry. You know, she doesn’t work.
P : In the evening, after you go back home from office, what do you do?
H : Take rest, because i’m tired due to all day works.
P : What does your wife do then?
H : She prepares meals, serving our kids, preparing meals for me and cleaning the dishes, cleaning the house then taking kids to bed.
Whom do you think works more, from the story above???
The daily routines of your wives commence from early morning to late night. That is called ‘DOESN’T WORK’??!!
Yes, Being Housewives do not need Certificate of Study, even High Position, but their ROLE/PART is very important!

Appreciate your wives. Because their sacrifices are uncountable. This should be a reminder and reflection for all of us to understand and appreciate each others roles. he stares at you

GOD IS AT THE WINDOW

There was a little boy visiting his grandparents on their farm.
He was given a slingshot to play with out in the woods.
He practiced in the woods; but he could never hit the target.
Getting a little discouraged, he headed back for dinner…
As he was walking back he saw Grandma’s pet duck.
Just out of impulse, he let the slingshot fly, hit the duck square in the head and killed it. He was shocked and grieved!
In a panic, he hid the dead duck in the wood pile; only to see his
Sister watching! Sally had seen it all, but she said nothing.
After lunch the next day Grandma said, ‘Sally, let’s wash the dishes’
But Sally said, ‘Grandma, Johnny told me he wanted to help in the kitchen.’
Then she whispered to him, “Remember the duck?’
So Johnny did the dishes.
Later that day, Grandpa asked if the children wanted to go fishing and Grandma said, ‘I’m sorry but I need Sally to help make supper.’
Sally just smiled and said, ‘well that’s all right because Johnny told me he wanted to help?
She whispered again, ‘Remember the duck?’ So Sally went fishing and Johnny stayed to help.
After several days of Johnny doing both his chores and Sally’s; he
Finally couldn’t stand it any longer.
He came to Grandma and confessed that he had killed the duck.
Grandma knelt down, gave him a hug and said, ‘Sweetheart, I know. You see, I was standing at the window and I saw the whole thing, but because I love you, I forgave you. I was just wondering how long you would let Sally make a slave of you.’
Thought for the day and every day thereafter:
Whatever is in your past, whatever you have done…? And the devil keeps throwing it up in your face (lying, cheating, debt, fear, bad habits, hatred, anger, bitterness, etc…)…whatever it is..You need to know that:
God was standing at the window and He saw the whole thing.
He has seen your whole life… He wants you to know that He loves you and that you are forgiven. He’s just wondering how long you will let the devil make a slave of you..
The great thing about God is that when you ask for forgiveness;
He not only forgives you, but He forgets.
It is by God’s grace and mercy that we are saved.
Go ahead and make the difference in someone’s life today.
Share this with a friend and always remember:
God is at the window!

Story – Stop being a glass, Become a lake.

Once an unhappy young man came to an old master and told he had a very sad life and asked for a solution.

The old Master instructed the unhappy young man to put a handful of salt in a glass of water and then to drink it.

“How does it taste?” – The Master asked.
“Terrible.” – spat the apprentice.
The Master chuckled and then asked the young man to take another handful of salt and put it in the lake. The two walked in silence to the nearby lake and when the apprentice swirled his handful of salt into the lake.
The old man said, “Now drink from the lake.”
As the water dripped down the young man’s chin, the Master asked, “How does it taste?”
“Good!” – remarked the apprentice.
“Do you taste the salt?” – asked the Master.
“No.” – said the young man.
The Master sat beside this troubled young man, took his hands, and said, “The pain of life is pure salt; no more, no less. The amount of pain in life remains the same, exactly the same. But the amount we taste the ‘pain’ depends on the container we put it into. So when you are in pain, the only thing you can do is to enlarge your sense of things. Stop being a glass. Become a lake.”
Stop being a glass. Become a lake.”

Who is Happy ??? A WONDERFUL STORY

A Crow was absolutely satisfied in life.

But one day he saw a swan…
This swan is so white and I am so black…crow thought.
This swan must be the happiest bird in the world.
He expressed his thoughts to the swan.
“Actually,” the swan replied,
“I was feeling that I was the happiest bird around until I saw a parrot, which has two colors.
I now think the parrot is the happiest bird in creation.”
The crow then approached the parrot.
The parrot explained,
“I lived a very happy life—until I saw a peacock.
I have only two colors, but the peacock has multiple colors.”
The crow then visited a peacock in the zoo and saw that hundreds of people had gathered to see him.
After the people had left,
The crow approached the Peacock..
Dear Peacock,
You are so beautiful.
Every day thousands of people come to see you.
When people see me,
they immediately shoo me away.
I think you are the happiest bird on the planet.
The peacock replied,
I always thought that I was the most beautiful and happy bird on the planet.
But because of my beauty,
I am entrapped in this zoo.
I have examined the zoo very carefully, and I have realized that the crow is the only bird not kept in a cage.
So for past few days I have been thinking that if I were a crow,
I could happily roam everywhere.
That’s our problem too.
We make unnecessary comparison with others and become sad.
We don’t value what God has given us.
This all leads to the vicious cycle of unhappiness.
Value the things god has given us.
Learn the secret of being happy and discard the comparison which leads only to unhappiness…

A truly inspiring story of success: Thomas Edison

One day Thomas Edison came home and gave a paper to his mother. He told her, “My teacher gave this paper to me and told me to only give it to my mother.”
His mother’s eyes were tearful as she read the letter out loud to her child: Your son is a genius. This school is too small for him and doesn’t have enough good teachers for training him. Please teach him yourself.
After many, many years, after Edison’s mother died and he was now one of the greatest inventors of the century, one day he was looking through old family things. Suddenly he saw a folded paper in the corner of a drawer in a desk. He took it and opened it up.
On the paper was written: Your son is addled [mentally ill]. We won’t let him come to school any more.
Edison cried for hours and then he wrote in his diary: “Thomas Alva Edison was an addled child that, by a hero mother, became the genius of the century.”

Beautiful Story of feelings

Beautiful Story of feelings
Once there was an island where all the feelings lived together. One day there came a storm in the sea and the island was about to drown .Every feeling was scared but Love made a boat to escape. All the feelings jumped in the boat except for one feeling. Love got down to see who it was…it was Ego! Love tried & tried but Ego didn’t move. Everyone asked Love to leave Ego & come in the boat but Love was meant to Love. It remained with Ego. All other feelings were left alive but Love died because of Ego!
Think over it. You’ll love it every time u read it.

The 99 Club

The 99 Club
Once upon a time, there lived a King who, despite his luxurious lifestyle, was neither happy nor content.
One day, the King came upon a servant who was singing happily while he worked. This fascinated the King; why was he, the Supreme Ruler of the Land, unhappy and gloomy, while a lowly servant had so much joy. The King asked the servant, “Why are you so happy?”
The man replied, “Your Majesty, I am nothing but a servant, but my family and I don’t need too much – just a roof over our heads and warm food to fill our tummies.”
The king was not satisfied with that reply. Later in the day, he sought the advice of his most trusted advisor. After hearing the King’s woes and the servant’s story, the advisor said, “Your Majesty, I believe that the servant has not been made part of The 99 Club.”
“The 99 Club? And what exactly is that?” the King inquired.
The advisor replied, “Your Majesty, to truly know what The 99 Club is, place 99 Gold coins in a bag and leave it at this servant’s doorstep.”
When the servant saw the bag, he took it into his house. When he opened the bag, he let out a great shout of joy… So many gold coins!
He began to count them. After several counts, he was at last convinced that there were 99 coins. He wondered, “What could’ve happened to that last gold coin? Surely, no one would leave 99 coins!”
He looked everywhere he could, but that final coin was elusive. Finally, exhausted, he decided that he was going to have to work harder than ever to earn that gold coin and complete his collection.
From that day, the servant’s life was changed. He was overworked, horribly grumpy, and castigated his family for not helping him make that 100th gold coin. He stopped singing while he worked.
Witnessing this drastic transformation, the King was puzzled. When he sought his advisor’s help, the advisor said, “Your Majesty, the servant has now officially joined The 99 Club.”
He continued, “The 99 Club is a name given to those people who have enough to be happy but are never content, because they’re always yearning and striving for that extra 1 telling to themselves: “Let me get that one final thing and then I will be happy for life.”
We can be happy, even with very little in our lives, but the minute we’re given something bigger and better, we want even more! We lose our sleep, our happiness, we hurt the people around us; all these as a price for our growing needs and desires. That’s what joining The 99 Club is all about.